ကြေကွဲခြင်း
သူမရှိတော့ဘူးဆိုတဲ့အသိကကိုယ်ရင်ကို ပိုမောစေတာ။
တသက်တာနားခိုပါမယ်လို့ တွေးထားဖူးတဲ့ ရင်ခွင်ဟာ ခုတော့ တခြားသူတယောက်အတွက် အရိပ်ဖြစ်နေလေရဲ့။
ကိုယ်မဟုတ်တဲ့အခြားသူတစ်ယောက်ကို သူ့ရင်ခွင်မှာ ခိုလုံနေတာတွေ့တော့ မနာလိုဝန်တိုစိတ်ဟာ ကိုယ့်ရင်ကို အလုံးအရင်းအုံကြွလို့။
မတားမြစ်နိုင်တော့ပါဘူးလေ။ငေးကြည့်နေရုံပဲပေါ့။
နာကျင်မှုရဲ့ အတိန်အနက်ကို ကျန်ရက်ခဲ့သူတွေသာ သိတဲ့ခံစားချက်မျိုး။
သူ့တို့အပြုံးတွေ အသက်ဝင်တိုင်း ကိုယ်အပြုံးဟာ အသက်မဲ့လာတယ်။
ပြုံးရင်း ဝေ့လာတဲ့ မျည်ရည်စတွေဟာ မိုးပြိုမှာကို ကြိုသိနေတဲ့ လူတစ်ယောက်အဖြစ်ပါပဲ။
ကြိုးစားမေ့ပစ်ပါလို့မပြောနဲ့။ သူ့ကို ချစ်နေသေးသ၍ တဆစ်ဆစ်နာကျင်မှုဟာ ဖြေဆေးမှမရှိဘဲ။
မပို( ထီးလင်း)
ေၾကကြဲျခင္း
သူမရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အသိကကိုယ္ရင္ကို ပိုေမာေစတာ။
တသက္တာနားခိုပါမယ္လို႔ ေတြးထားဖူးတဲ့ ရင္ခြင္ဟာ ခုေတာ့ တျခားသူတေယာက္အတြက္ အရိပ္ျဖစ္ေနေလရဲ႕။
ကိုယ္မဟုတ္တဲ့အျခားသူတစ္ေယာက္ကို သူ႔ရင္ခြင္မွာ ခိုလုံေနတာေတြ႕ေတာ့ မနာလိုဝန္တိုစိတ္ဟာ ကိုယ့္ရင္ကို အလုံးအရင္းအုံႂကြလို႔။
မတားျမစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးေလ။ေငးၾကည့္ေန႐ုံပဲေပါ့။
နာက်င္မႈရဲ႕ အတိန္အနက္ကို က်န္ရက္ခဲ့သူေတြသာ သိတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳး။
သူ႔တို႔အၿပဳံးေတြ အသက္ဝင္တိုင္း ကိုယ္အၿပဳံးဟာ အသက္မဲ့လာတယ္။
ၿပဳံးရင္း ေဝ့လာတဲ့ မ်ည္ရည္စေတြဟာ မိုးၿပိဳမွာကို ႀကိဳသိေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ပါပဲ။
ႀကိဳးစားေမ့ပစ္ပါလို႔မေျပာနဲ႔။ သူ႔ကို ခ်စ္ေနေသးသ၍ တဆစ္ဆစ္နာက်င္မႈဟာ ေျဖေဆးမွမရွိဘဲ။
မပို( ထီးလင္း)